κι ατενίζω στον κόσμο και στην φύση,
με όλο μου το είναι σε εγρήγορση, και μια επιθυμία.
Να ζωγραφίσω την ψυχή μου.
Σε μια ιεροτελεστία μυστική,
όπου τα πάντα μεταλλάσσονται σε λέξεις,
Νοσταλγός της Αλχημείας...
Τότε που σαν Μάγιστρος,
ανακάτευα τα χρώματα και τα υλικά,
φτιάχνοντας και γιατρεύοντας, το γέλιο απ το δάκρυ...
Μα παραμένει άπιαστη αυτή η ψυχή,
να κατοικεί ανάμεσα στον έρωτα και το χάος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου