...Σκέψεις και συναισθήματα, κέρασμα στον ταξιδιώτη...

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

το τελευταιο αντιο

Τρέμοντας μη ζήσει μόνος του ως τα 80,
μελαγχολούσε στο παράθυρο σαν να'χε μείνει πάνω σ'ένα τρένο,
μία στάση πέρα απο τον προορισμό του.
 

Η νύχτα είναι δικιά μου και δικιά σου μακρυνή αγάπη,
ολέθρια,
πού τώρα δε ζω παρά για να σ'αναστήσω.
 

Mα να πού τα λόγια δεν φτάνουν πια, και η αλήθεια εσύ... εσύ,

μένεις να με οδηγείς με τη σκοτεινή φωτοβολίδα σου στο χαός αυτό,
το χάος μου,
πού φρόντισες να το γεμίσεις με τη φωνή σου.
 

Τί ήρθα; Πού πάω; Τί ζητώ;
Γιατί χωρίς εσένα λιγόστεψε το φώς μου;
 

Μακρυνή, μακρυνή πού μού φαίνεσαι αγάπη μου,
μακρυνή,
μακρυνή πού είσαι τώρα.
 

Μ' άφησες τα σημάδια σου ανεξίτηλα, τόσα ρούχα,
τόσες γραφές στον αέρα, τόσα αποτυπώματα στη σκιά,
πώς να πώ ότι όλα αυτά ηταν ενέργεια και σύ ξαναγύρισες στη πηγή σου.
 

Θέλω να'ρθω να σε βρώ.
Είσαι γλυκιά και σ'αγαπάω,
μονάχα όταν έρχεσαι να σε δώ να φοράς τα ρούχα πού μ'αυτά σε γνώρισα.
Έτσι σ'αγάπησα, έτσι σε πίστεψα.
 

Σ'αισθάνθηκα λίγο μακρυνή όταν γύρισες απο την Αμερική,
μετά απόκτησες μία κρούστα ασάφειας, απ' το να τα πνίγεις όλα μέσα σου 

κόντευες να πνιγείς η ίδια.
 

Σ'αυτό το πολύ βιαστικό πέρασμά μας απο τη γή καθένας μας αφήνει μιαν ανάσα, 
μιά πνοή κι όλα μετά τα σβήνει.
 

Μή ζητάς να μάθεις πιο βαθιά τα μυστικά, δεν υπάρχουνε,
μα κι αν υπήρχαν δεν τα ξέρουμε κι αυτά... δεν τα ξέρουμε.
 

Δεν έχω άλλα δάκρυα, μισώ το γράψιμο πού'ναι εκτόνωση,
πού μού δίνει την αίσθηση ότι κάνω το χρέος μου απέναντί σου.
Το μόνο χρέος μου γλυκιά μου αγάπη,
για πάντα χαμένη, είναι να κλαίω για σένα, να κλαίω, να κλαίω.
Κι όταν δεν το μπορώ, αρρωσταίνω...



4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο χρέος που έχεις,
είναι προς τον εαυτό σου...
Τα γραμμένα σου, εκεί τα χρωστάς.
Σε κανέναν άλλο δεν ανήκουν.
Παιδιά σου είναι...
Κι αυτή η ενέργεια της Αγάπης, δεν χάνεται. Ποτέ. Μέσα σου θα μείνει, να σε τρώει...
να σ' ανασταίνει...
κάνοντας κύκλους.
Άλλο, μην κλάψεις.
Γέλα! που το είδες κι αυτό,
στη ζωή σου.
Που το έζησες. Κι έχεις τώρα,
άλλο ένα σημάδι....
Εδώ θα είμαι.
Αν θες να ξεθυμάνεις...
Καλή σου νύχτα...

Nostalgos είπε...

Ευαγγελία το συμπλήρωσες ως έπρεπε...
είχα ένα δίλημμα αν έπρεπε να το βάλω όλο ή μέχρι το σημείο της απαγγελίας. Να είσαι καλά κσι πάντα με υγεία & χαμόγελο...

Υ.Γ. έχω χαθεί τελευταία αλλά που θα μου πάει θα με ξαναβρώ και θα επανέλθω...

Ανώνυμος είπε...

Όλα θα πάνε καλά...
Πάρε το χρόνο που χρειάζεσαι,
κι αφέσου!...
Καλή σου νύχτα, φίλε μου...

Ανώνυμος είπε...

το τελευταιο αντιοοοοοοοοοοο...

ποσο πικροοοοοοοοοοο ...

ποσο μεγαλοοοοοοοοοο...

και τοσο μα τοσο για παντααααααα.

μαχαιρι στην καρδια που να σταξει ομως....και τι να σταξει?...

αγριος ο ερωτας..

και αγριοι εμεις ...με το αλλο μας μισο..

και τελικα ολα....

καλα να περνας οσο γινεται...

Λογότυπο Αστραπής

zwani.com myspace graphic comments
Πατώντας

Εδώ

Θα λάβετε το λογότυπό μου
στο BLOG σας
Αστραπή